De Stichting Huizinga Meubel Nederland had het plan om op de Plaats Melkema een museum te openen, waar onder andere de meubelstukken van Jacobus Huizinga zouden worden tentoongesteld. De boerderij, eigendom van Het Groninger Landschap, verloor haar eerdere horecafunctie vanwege schade door aardbevingen. Door deze schade en het verhoogde (verzekerings)risico voor grootschalige evenementen, bleek een herbestemming noodzakelijk. Het Groninger Landschap kreeg de taak om het pand te behouden, te restaureren en te zoeken naar een nieuwe publieke invulling van het voorhuis en de schuren.

Aanvankelijk leek er goede samenwerking te zijn tussen de Stichting en Het Groninger Landschap voor een nieuwe bestemming van de ruimtes. In het dorp was zelfs al een presentatie gegeven over de aanstaande plannen. Maar op een bepaald moment liepen de visies uiteen en gingen de wegen van de Stichting en Het Groninger Landschap uit elkaar.

Na de tentoonstelling vielen de plannen van de Stichting in duigen. Het Groninger Landschap richtte zich op de restauratie en het toekomstbestendig maken van het pand. Een museum bleek financieel niet haalbaar. Hoewel musea vaak een kostbare onderneming zijn, had samenwerking met andere culturele locaties in de regio — zoals Museum Helmantel in het nabijgelegen Westeremden of de Menkemaborg in Uithuizen — een aantrekkelijk dagje uit kunnen creëren voor geïnteresseerde bezoekers.