Industrie en Nijverheid.
Prijsvraag modern-Woonkamer-Ameublement.
De Meubelfabriek Nederland J. A. Huizinga, Westersingel te Groningen, schrijft uit de volgende prijsvraag :
1o. Er wordt gevraagd een ontwerp (intérieur) leveren van een modern woonkamerameublement, met of zonder gordijnen. De oppervlakte der kamer groot ca. 25m2 .
2o. De vorm van de kamer en de plaatsing der meubelen worden geheel aan den ontwerper overgelaten. De behandeling der teekening wordt geheel vrijgelaten ; de schaal moet zijn 1 a 10, terwijl minstens één détail op ware grootte daaraan moet worden toegevoegd.
3o. De ontwerpen moeten voorzien zijn van een motto of teeken en met bijvoeging van een correspondentie-adres vóór, 10 Juni 1903 ingezonden worden aan de Meubelfabriek Nederland J. A. Huizinga, Westersingel te Groningen.
4o. Een prijs van ƒ 200. — (2024 € 3.200,-) en een premie van ƒ100. — (€ 1.600,-) , ƒ60.— (€ 960,-), en ƒ40.— (€ 640,-) zullen worden toegekend aan die ontwerpen, welke de jury daarvoor waardig keurt.
5o. Indien de jury géén der ontwerpen voor volle bekroning geschikt acht, kunnen de prijzen voor de beste ontwerpen worden verdeeld.
6o. De bekroonde ontwerpen worden het eigendom van den heer J. A. Huizinga, welke bovendien het recht heeft andere ontwerpen uit de inzendingen aan te koopen, tegen vergoeding van ƒ 35.— (€ 560,-) voor ieder ontwerp.
7o. Wanneer er door de Meubelfabriek "Nederland" een ameublement verkocht wordt naar een der bekroonde of andere ontwerpen, is de ontwerper verplicht bij zijn ontwerp werkteekeningen te leveren, waarvoor hem 7% van het verkoopsbedrag van het eerste ameublement zal worden vergoed.
8o. Alléén de naam van den ontwerper, waaraan de jury den prijs van ƒ200.— heeft toegekend, zal publiek worden gemaakt. De namen der overige ontwerpers zullen zonder hunne toestemming niet worden bekend gemaakt.
9o. De mededingers moeten toestaan, dat hunne ontwerpen gedurende hoogstens 6 maanden in verschillende plaatsen van ons
land worden tentoongesteld waarna ze franco worden teruggezonden.
lOo. De jury zal bestaan uit de heeren: H. P. Berlage, architect, Amsterdam. H. W. Mol, architect, Amsterdam. J. A. Mulock Houwer, architect, Groningen. W. Penaat, meubelontwerper, Amsterdam. Ant. J. Sanders, architect, Groningen.
De Grondwet - 26 april 1903
Op de prijsvraag, in April uitgeschreven door de Meubelfabriek ,,Nederland" van J.A. Huizinga, voor een ontwerp van een modern woonkamerameublement, zijn drie en zestig antwoorden ingekomen, waaronder uit Duitschland, Oostenrijk, Frankrijk en België.
De motto's zijn: Excelsior. — O. — Y Y. — Jo. — Allen min één. — Laat hout hout blijven. — Meubelen. — Holland. — Eenvoud. —Elcapa. — 1903. —X — E.A. — Huisraad.— Die alte Liebe. — Reinhold — Dollar. — Nasci Poena. — Jo. — Nihil. — Dispereert niet. — Pax. — Erik. — Gemütlich. — J’aime la paix. — Ora Pronobis. — Nil Desperan dum. — Abino Dimitris. — Eenvoud. — AE. Fantasie. — Rust.- — Sifejo. — Constructie. — C. — Erik. — Van Neste. — Een gedachte. — Nil desperandum. — Tehuis. — Eenvoud. —Cezet.— Prima vera. — Zeeland. — Heimat. — Dit. — Heimelig. — Holland. — Eerste Proeve. — Wer den. — Frage.— Eigensinn. — Nemo.—Carpe diem. — Zug. — Thuselda, en zeven met een kenteeken.
De jury zal eerstdaags bijeenkomen en daarna de uitslag nader bekend worden gemaakt. Inmiddels worden ingekomen antwoorden in de verkooplocalen der firma te Groningen tentoongesteld; Ieder belangstellende heeft hiertoe vrij toegang.
Dagblad van Zuidholland en 's Gravenhage - 25 juni 1903
In eenige der laatste nummers van „De Amsterdammer" komen afbeeldingen voor van antwoorden (ontwerpen), ingezonden naar aanleiding van een prijsvraag, uitgeschreven door de meubelfabriek „Nederland", J. A. Huizinga te Groningen. 59 ontwerpen werden ingezonden en hoewel het moeielijk is een huiskamerameablement te ontwerpen waarin het begrip „eenvoud" niet verward wordt met, „armelijk, kil en kaal", toch hadden de jury-leden beter arbeid verwacht dan gegeven werd. De eerste prijs van f 200 kon dan ook niet worden toegekend en zelfs de lager bekroonde ontwerpen maken niet den indruk van gezellige, huiselijkheid, zooals men die van een woonkamer mag verwachten.
Wat we in de Groene verder over de gestelde opgave lezen is zeer waar. Het ontwerpen van een woonkamer vooral is feitelijk moeilijk tot een bevredigend resultaat te brengen, als men weet het karakter van den a.s. bewoner kent en hem aldus een geschikte ruimte weet te ontwerpen, de hij nader, overeenkomstig eigen individualiteit, ontwikkelen kan. De ontwerpende kunstenaar treedt hierbij meer op den achtergrond; de bewoner op den voorgrond. Een persoonlijkheid kan het eenvoudigste interieur belangwekkend maken en die juist wordt in de ontwerpteekeningen noodwendig gemist. Het zou voor den hedendaagschen bouwmeester niet wel mogelijk wezen om zoo ver te gaan als bouwmeester Solness. Heb ik 't wel, dan vraagt deze ongeveer: „Hoe moet ik voor dien man een huis bouwen? Ik ken hem niet." En deze ontboezeming geldt, haast meer nog ten aanzien van de uitbeelding van een interieur dan ten aanzien van de architectonische vormen van een geheel huis.
Men voelt in de ontwerpen, dat wij gedacht werden voor een onpersoonlijk en in het artistieke karakterloos publiek, als speculaties op de een of andere richting van den gemiddelden smaak van den dag.
Zoo had de prijsvraag dus niet het resultaat, dat men zich er van had voorgesteld, en bovengenoemde oorzaken zullen daar wel een weinig toe bijgedragen hebben.
De Sumatra post - 9 november 1904